Het leven is fantastisch met vreugdevolle successen en momenten van verwondering en geluk en tegelijkertijd verschrikkelijk en pijnlijk met veel mislukkingen en momenten van leed en wanhoop. Kortom, een menselijk leven gaat dus gepaard met een volledige scala aan emoties waarvan ons verstand het prettig vindt om de negatieve emoties enorm uit te vergroten. Volgens de psychopathologie zijn er verschillende processen verantwoordelijk voor het ontstaan van psychische klachten. Een belangrijk onderdeel hiervan is wanneer gedrag steeds meer gestuurd wordt door een ingewikkeld netwerk van gedachten in ons brein, in plaats van door directe ervaringen. Het denken verenigd zich met directe ervaringen waardoor ook gedachten als echt worden ervaren. Een pijnlijke gedachte als ‘ik ben waardeloos’ wordt daardoor gezien als een feit, met alle gevolgen van dien.

Omdat gedachten vaak niet te controleren zijn, gaat het in de kern bij De Comfortzone om het idee dat de psychotherapie zijn werking doet richting het leren omgaan met de pijnlijke gedachten en gevoelens en deze als onderdeel van je bestaan te accepteren. Het is daarom juist belangrijk om de zinloosheid van het gevecht met gedachten en emoties bloot te leggen. Hoe meer je tegen je ongewenste gedachten vecht hoe dominanter zij worden. Parellel aan het acceptatieproces zal er uiteraard ook actie worden ondernomen. Er zal tijdens de therapie verschillende instrumenten worden aangedragen om nieuwe benodigde vaardigheden verder uit te bouwen. Fietsen kan toch ook niet worden geleerd door er een uitleg over te horen? Er zal op de zadel gezeten moeten worden, de handen op het stuur gelegd worden en getrappeld worden om de fiets vooruit te bewegen. Bij de comfortzone wordt er herhaaldelijk aangemoedigd om actief te gaan oefenen met nieuwe vaardigheden.